Στην κατηγορία το τελευταίο επίσημο ματς ήταν στις 8 Μαρτίου του 2020, σήμερα έχει... γενέθλια στο «λουκέτο» και ουδείς βάζει το χέρι του στη φωτιά πότε θα διεξαχθεί το επόμενο παιχνίδι!
Πηγή άρθρου: gazzetta.gr
Θυμάστε μία ατάκα του Γιάννη Μπέζου στη σειρά «Ακρως Οικογενειακόν» που ήταν στο γραφείο του, διάβαζε μία εφημερίδα και αναρωτήθηκε «Μα από πότε είναι;». Ε, κάπως έτσι θα κάνουμε όλοι μας, αν ποτέ πέσει το μάτι μας, στον έντυπο ή ηλεκτρονικό Τύπο, σε αποτελέσματα της Football League! Το όλο story μπορεί πλέον να μοιάζει με αστείο αλλά κάθε άλλο δεν είναι και σήμερα, 8 Μαρτίου του 2021, το ελληνικό ποδόσφαιρο... γιορτάζει μία θλιβερή πρωτιά, καθώς συμπληρώθηκε ένας χρόνος από το τελευταίο επίσημο παιχνίδι σε μία εκ των τριών του επαγγελματικών κατηγοριών.
Πιο συγκεκριμένα στις 8/3/2020 διεξήχθησαν οι αναμετρήσεις Ολυμπιακός Βόλου – Διαγόρας Ρόδου, Τρίγλια – Ιωνικός, Καλαμάτα – Βέροια και Καβάλα – Νίκη Βόλου και έκτοτε... «λουκέτο». Εκείνες τις ημέρες η ανθρωπότητα βίωνε την έξαρση του πρώτου κύματος της πανδημίας του κορονοϊού και το ένα πρωτάθλημα μετά το άλλο κατέβαζε, και σωστά, ρολά αφού καλούμασταν να διαχειριστούμε μία πρωτόγνωρη κατάσταση.
«Μετά από απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Επαγγελματικού Ποδοσφαίρου Α2 και Β Εθνικής Κατηγορίας, αποφασίστηκαν για προληπτικούς λόγους δημόσιας υγείας: Η αναβολή του Πρωταθλήματος Super League 2, αγωνιστικής περιόδου 2019-2020. Η αναβολή του Πρωταθλήματος Football League, αγωνιστικής περιόδου 2019-2020. Με γνώμονα την προστασία της υγείας όλων των εμπλεκομένων ατόμων στη διεξαγωγή των Πρωταθλημάτων μας και παρακολουθώντας τις εξελίξεις σχετικά με την εξάπλωση του ιού SARS-CoV-2, η Διοργανώτρια Αρχή θα ενημερώσει για την επανέναρξη των αγώνων με νεότερο έγγραφο». Τάδε έφη λοιπόν η διοργανώτρια αρχή των δύο πρωταθλημάτων στις 12 Μαρτίου 2020, αλλά εκείνο το επίσημο έγγραφο που έγραφε στο τέλος της ακόμη... αγνοείται. Ούτε 1, ούτε 2, ούτε 100, αλλά 365 ημέρες παρήλθαν πια από το τελευταίο επίσημο παιχνίδι της FL και το ερώτημα φαντάζει εύλογο. Πώς γίνεται μία λίγκα να βρίσκεται «παγωμένη» για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα; Το ξαναλέμε, ΕΝΑ (ολογράφως για να τονιστεί) ημερολογιακό έτος!
Το πρώτο διάστημα η τότε αναστολή της λειτουργίας της κινήθηκε σε ανάλογο μήκος κύματος με όλες τις λίγκες της υφηλίου και άνθρωποί της έπραξαν σωστά. Υστερα ακολούθησε ένα χρονικό διάστημα όπου άπαντες περίμεναν, και εύλογα, τις εξελίξεις, αφού βιώναμε κάτι μοναδικό. Από τον Απρίλιο όμως άρχισαν να υπάρχουν τα πρώτα δειλά λόγια για άνοιγμα του επαγγελματικού ποδοσφαίρου, εξέλιξη που όμως συνεπάγονταν και μεγάλο κόστος για την υλοποίησή της (υγειονομικά πρωτόκολλα, επεκτάσεις συμβολαίων λόγω παράτασης της σεζόν κτλ) και οι ομάδες της Football League έδειχναν εξ' αρχής διστακτικές. Το γενικότερο αίσθημα του «τι κάνουμε;» ενίσχυε και η φημολογία για επικείμενη αναδιάρθρωση και εκείνο το διάστημα η ΕΠΟ με απόφαση που έλαβε έκανε το πρώτο βήμα προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση.
Πώς; Μα προβίβασε και τις 8 πρώτες ομάδες των αντίστοιχων ομίλων της Γ' Εθνικής, παρότι η προκήρυξη προέβλεπε πως θα ανέβουν 4 μετά από μπαράζ που θα γίνουν μεταξύ των πρωταθλητών. Αυτόματα αύξησε τους συμμετέχοντες και τι έκανε, σε απλά ελληνικά, αναδιάρθρωση.
Το κλίμα που επικρατούσε, και λογικό, ήταν πως την επόμενη σεζόν, δηλαδή την τρέχουσα, θα υπήρχαν ανατροπές στον τρόπο διεξαγωγής του εγχώριου football και στην FL, παρότι υπάγονται στην ίδια διοργανώτρια αρχή με τη Super League 2, δεν... μαδούσαν την μαργαρίτα. Σε αντίθεση με τη 2η τη τάξη λίγκα της χώρας που τη Δευτέρα αποφάσιζε να παίξει, την Τρίτη μαζεύονταν για προπονήσεις, την Τετάρτη έλεγε «όχι», την Πέμπτη έλεγαν για νέο Δ.Σ που γίνονταν τελικά την Παρασκευή όπου όριζε ημερομηνία έναρξης και την Κυριακή συνεδρίαζαν ξανά (!), οι ομάδες του συγκεκριμένου πρωταθλήματος ήταν από την πρώτη στιγμή κάθετες στη μη ολοκλήρωση της περσινής χρονιάς. Ετσι στις 2 Ιουνίου ανακοίνωσαν το οριστικό «τέλος» και πρότειναν τη «συγχώνευσή» τους με τη Super League 2 και τη δημιουργία 2 ομίλων με γνώμονα τα γεωγραφικά κριτήρια. Αλλωστε ήταν ήδη plus 4, μετά την προαναφερθείσα απόφαση της ΕΠΟ να ανεβάσει όλους τους πρωταθλητές της Γ' Εθνικής (κατέκτησαν τον τίτλο μετά την επικύρωση της βαθμολογίας).
Ετσι μπήκαμε στο καλοκαίρι και αντί να εξομαλύνεται η κατάσταση γίνονταν όλο και πιο αβέβαιη. Οι της FL πίεζαν για αναδιάρθρωση με το «πάτημα» πως ξεκίνησε ήδη λόγω της αύξησης των ομάδων τους, αλλά μετά από τις αποφάσεις των αρμόδιων αθλητικών δικαστικών οργάνων δεν «πέρασε». Από τις αρχές Αυγούστου το σχετικό εγχείρημα άρχισε να εγκαταλείπεται και όταν έδειξε πως «ναυαγεί» οριστικά, οι ομάδες έφτασαν μέχρι το γραφείο του Λευτέρη Αυγενάκη με σκοπό, όπως έλεγαν, να του παραδώσουν τις σφραγίδες των ΠΑΕ τους. Το μόνο σίγουρο ήταν πως δεν συνέβαινε τίποτα που να «φωτογράφιζε» ότι το πρωτάθλημα θα άρχιζε άμεσα.
Ετσι φτάσαμε Οκτώβριο, οπότε και επισημοποιήθηκε ο τρόπος διεξαγωγής του. Προσέξτε, σταμάτησε Μάρτιο και περίπου 7 μήνες μετά φιξαρίστηκε πως θα γίνει. Υπήρχε όντως το «μπέρδεμα» με την αύξηση των ομάδων, αλλά είχε περάσει/χαθεί πάρα πολύς χρόνος. Πάντως «κλείδωσε» πως πάμε για 2 ομίλους των 10 «μονομάχων» και στις 22/10 πραγματοποιήθηκε η κλήρωση.
Η οποία έμεινε στην... ιστορία επειδή έλειπε ένα μπαλάκι, που τοποθετήθηκε κατά τη διάρκειά της και ναι μεν δεν επηρέασε ουσιαστικά τη διαδικασία, μην παρεξηγηθούμε, το όλο σκηνικό αντικατοπτρίζει την κατάσταση στη λίγκα! Ξέχωρα από τον χαβαλέ που υπήρξε, όλα έδειχναν επιτέλους έτοιμα για τη σέντρα. Οι ποδοσφαιριστές, οι προπονητές, οι εργαζόμενοι σε ομάδες και γήπεδα επιτέλους θα έβγαιναν από το αδιέξοδο που είχαν περιέλθει. Ολο αυτό το διάστημα μίνιμουμ 1000 οικογένειες περνούσαν δύσκολα για καιρό, όπου δεν παίρνονταν μία ξεκάθαρη απόφαση.
Στο... ζέσταμα όμως, ήρθε το δεύτερο lockdown. Ξανά στον «πάγο» αφού η Ευρώπη υποδέχθηκε το δεύτερο κύμα του κορονοϊού και επικράτησε εκ νέου αβεβαιότητα. Πάντως πρέπε να τονιστεί πως είναι πλέον ξεκάθαρο ότι αν το πρωτάθλημα (αυτό ισχύει και για τη Super League 2) είχε ξεκινήσει, όπως σχεδόν όλα στον κόσμο τον Σεπτέμβριο ή τον Οκτώβριο, θα συνέχιζε τη δράση του παρά τα νέα αυστηρά μέτρα που πάρθηκαν τότε. Ωστόσο οι συνεχείς αναβολές και οι ατέρμονες συζητήσεις είχαν οδηγήσει ώστε να οριστεί η σέντρα στις 7 Νοεμβρίου και οι εξελίξεις το... πρόλαβαν. Οταν άλλοι τομείς έκλειναν, η FL πώς θα άνοιγε;
Τα πάντα ξεκίνησαν από το μηδέν και όλοι μαζί άρχισαν να πιέζουν ώστε να δοθεί το «πράσινο φως» από τους λοιμωξιολόγους και η FL να αρχίσει να λειτουργεί ξανά. Οταν λέμε όλοι συμπεριλαμβάνουμε τις ομάδες (μέσω της διοργανώτριας αρχής) και τους παίκτες (μέσω του ΠΣΑΠ).
Στην πορεία όμως φάνηκε πως μόνο οι δεύτεροι ήθελαν μαζικά να γυρίσουν στα γήπεδα, αφού μία μερίδα των συλλόγων δεν «καίγονταν». Η συσπείρωση, επί του πρακτέου, δεν ανέρχονταν στο 100%. Παρότι μετά από χίλια δυο βάσανα επιτράπηκε στη Super League 2 να επιστρέψει στη δράση, στη Football League παρατηρούνταν μία κωλυσιεργία. Υγειονομικό πρωτόκολλο για καιρό είχε κατατεθεί μόνο... στα λόγια και στις 28 Ιανουαρίου έσκασε το «μπαμ».
Ο Λευτέρης Αυγενάκης παρουσίασε εκείνη την ημέρα το νέο αθλητικό νομοσχέδιο και έγινε γνωστό πως η Football League θα συγχωνευτεί με τη Super League 2, βάζοντας αυστηρότερα κριτήρια για το πώς θα παίρνουν άδεια οι ομάδες. Δηλαδή σε απλά ελληνικά, όποιος τα πληρεί από την FL θα ανέβει κατηγορία.
Υπό αυτές τις συνθήκες ορισμένοι σκέφτονταν «γιατί να γίνει το πρωτάθλημα, έστω και κουτσουρεμένο», αφού αισθάνονταν πως θα προβιβαστούν από τον καναπέ τους. Στα λόγια συνεχίζονταν οι ενέργειες για να επιτραπούν, αρχικά, έστω οι ομαδικές προπονήσεις, αλλά στην πραγματικότητα αρκετοί δεν το ήθελαν αφού η αποκάλυψη του Υφυπουργού Αθλητισμού τους «εξασφάλιζε» μία... ξεκούραστη άνοδο. Πλην μόνο των ποδοσφαιριστών που έβλεπαν τις καριέρες τους να καταστρέφονται, αφού κινδύνευαν να μείνουν εκτός δράσης ακόμη και για 1,5 χρόνο.
Ο ΠΣΑΠ... ωρύονταν καθημερινά, τα έβαζε με όλους και όλα, λίγοι κρατούντες έδειχναν να αφουγκράζονται το μέγεθος του προβλήματος και η κατάσταση προέβαλε αδιέξοδη. Παρόλα αυτά και κόντρα στις αντίθετες προβλέψεις, στις 13 Φεβρουαρίου ήρθαν τα ευχάριστα νέα. Οι αρμόδιες υπηρεσίες επέτρεψαν στη Football League να ξεκινήσει και πάλι ομαδικές προπονήσεις και θεωρητικά μετρούσε πλέον αντίστροφα ο χρόνος για την επιστροφή των ομάδων στη δράση. Ομως η παραπάνω εξέλιξη δεν σηματοδότησε και το τέλος του προβλήματος, αφού τις επόμενες ημέρες είδαμε να παίζονται... νέα επεισόδια.
Σε ορισμένους ακόμη και τότε «ακούγονταν» ιδιαίτερα... εύηχο το ενδεχόμενο να ανέβουν, ελέω αναδιάρθρωσης, χωρίς να παίξουν και με διάφορες προφάσεις προσπαθούσαν να πάνε όλο και πιο αργά την έναρξη του πρωταθλήματος. Παρότι από την ΕΠΟ αφήνονταν να εννοηθεί πως όποιος δεν λάβει μέρος θα βρεθεί στα τοπικά και δεν θα συμμετάσχει στην αναδόμηση των κατηγοριών, όπως λέγονταν πιο sic. Δεν είναι υπερβολή αν ειπωθεί πως κάποιοι που έκαναν βαρύγδουπες δηλώσεις και ζητούσαν πάση θυσία να αγωνιστούν, τα... έβαψαν μαύρα μόλις έλαβαν την ΚΥΑ που έδινε το σχετικό «ok».
Πάντως παρατηρήθηκε μία Α εξέλιξη και τα πνεύματα κάπως ηρέμησαν. Ομως την Τετάρτη 3 Μαρτίου ο Νίκος Χαρδαλιάς έφερε τα πάνω κάτω. Στην ενημέρωσή του για τα νέα μέτρα κατά της εξάπλωσης του Covid-19 ανέφερε πως στον αθλητισμό συνεχίζουν μόνο τα πρωταθλήματα της Super League 1, της Super League 2, της Basket League και της Volley League. Η Football League δεν είχε ακόμη αρχίσει και προς στιγμήν θεωρήθηκε τυπικό το ότι δεν ακούστηκε το όνομά της, ενώ από το Υφυπουργείο Αθλητισμού δεν ήξεραν τίποτα, όχι μόνο για εκείνη αλλά γενικότερα τι ισχύει στον τομέα τους. Ωστόσο λίγες ώρες μετά έγιναν γνωστά τα καθέκαστα. Στην κατηγορία απαγορεύονταν ουσιαστικά ξανά οι προπονήσεις, αφού καμία ομάδα που βρίσκονταν εντός των κόκκινων ζωνών (το μεγαλύτερο μέρος της επικράτειας) δεν μπορούσε να πάει στο γήπεδο. Παρότι επαγγελματική (1 από τις συνολικά 5 του ομαδικού αθλητισμού της Ελλάδος), τοποθετήθηκε ξανά στο «ψυγείο».
Οσοι οραματίζονταν ανόδους χάρις στις πρώιμες εξαγγελίες άρχισαν πάλι να χαμογελούν, όμως εκατοντάδες ποδοσφαιριστές και εργαζόμενοι βυθίστηκαν εκ νέου στην οικονομική, αλλά και ψυχολογική, βαναυσότητα. Σκεφτείτε μόνο αυτό. Ηταν πια ορατό το ενδεχόμενο να μην γίνει το πρωτάθλημα της Football League και ένας επαγγελματίας αθλητής, με ότι αυτό συνεπάγεται, να μείνει χωρίς επίσημο παιχνίδι στα πόδια του από τον Μάρτιο του 2020 ως τον Σεπτέμβριο του 2021, που θα αρχίσει η επόμενη σεζόν. Στο καλό σενάριο πάντα, γιατί οι ίδιοι που διοικούν τις δύο κατηγορίες (SL2&FL) διέκοψαν τον Μάρτιο του 2020, φτάσαμε Νοέμβριος του 2020 και ακόμη δεν είχαν ξεκινήσει.
Τελικά 48 ώρες μετά το «σκωτσέζικο ντους» της 3ης Μαρτίου οι «αρμόδιοι» αντιλήφθηκαν το λάθος τους και έβγαλαν τη Football League, όπως και άλλες, από τη λίστα των κατηγοριών που εντάσσονταν στα νέα μέτρα. Για να αντιληφθείτε τι είχε αρχικά αποφασιστεί, στις «κόκκινες ζώνες» θα μπορούσε ένας επαγγελματίας ποδοσφαιριστής της SL1 και της SL2 να εργάζεται κανονικά και της FL όχι. Σα να ισχύει από αύριο πως π.χ. από τα 1000 περίπτερα στην Αττική (τυχαίο το νούμερο) τα 300 θα μείνουν κλειστά χωρίς λόγο και κριτήρια. Παρότι, και αξίζει να σημειωθεί αυτό, στα πρώτα εκατοντάδες τεστ των προηγούμενων ημερών βρέθηκαν απειροελάχιστα κρούσματα και δεν υπήρχε ζήτημα διασποράς.
Η ουσία είναι πως σήμερα 8 Μαρτίου του 2021 το ελληνικό ποδόσφαιρο... γιορτάζει, αφού μία του επαγγελματική του κατηγορία συμπλήρωσε 1 χρόνο χωρίς επίσημο ματς! Η δικαιολογία του κορονοϊού έχει προ πολλού ξεθωριάσει και είναι πασιφανές πως όσοι κρατούν τις τύχες της (ως λίγκα αλλά και εποπτικοί θεσμοί) δεν κατάφεραν να διαχειριστούν μία πρωτόγνωρη όντως κατάσταση, παρότι σε όλη την Ευρώπη και τον ανεπτυγμένο κόσμο βρήκαν λύσεις και προσπάθησαν/προσπαθούν να ζουν με αυτή.
Για την ιστορία ας θυμηθούμε το γκολ του Αλεξ Κρουθ, του Ισπανού μεσοεπιθετικού που είναι ο τελευταίος χρονικά παίκτης της κατηγορίας που βρήκε δίχτυα σε αυτή, όταν στις καθυστερήσεις της αναμέτρησης Καβάλα-Νίκη Βόλου είχε διαμορφώσει το μετέπειτα τελικό 1-0 για τους φιλοξενούμενους. Πότε; Μα 365 ημέρες πριν... Πρόσφατα δηλαδή...