Την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής του βιώνει ο ποδοσφαιριστής και αρχηγός της Διάνας, Νίκος Κετσετζόγλου.
Ο πολύπειρος επιθετικός θρηνεί το θάνατο του αγαπημένου του πατέρα καθώς εδώ και μερικές ώρες ταξίδεψε για το αιώνιο ταξίδι στην γειτονιά των αγγέλων.
Ο πατέρας του ποδοσφαιριστή πάλεψε με την επάρατη νόσο ωστόσο δεν τα κατάφερε σκορπίζοντας τη θλίψη την οικογένεια.
Η συντακτική ομάδα εκφράζει τα ειλικρινή της συλλυπητήρια στον Νίκο Κετσετζόγλου.
Δείτε το μήνυμα που έστειλε ο ποδοσφαιριστής στον πατέρα του το οποιο αναρτήθηκε στην προσωπική σελίδα του ικανότατου επιθετικού στο facebook
Εις μνήμην του πατρός μου, Κετσετζόγλου Σάββα
(5/10/1952 -26/4/2022)
2/3/2021. Νοσοκομείο «Ερυθρός Σταυρός». «Κύριε Κετσετζόγλου, δεν είναι απλό αυτό που έχετε. Πολύ πιθανόν να είναι όγκος και να πρέπει να απευθυνθείτε σε κάποιον ογκολόγο ή νευροχειρουργό…»
.
.
.
Προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυά μου και να σταθώ παλληκάρι δίπλα στον αγαπημένο μου πατέρα… Ήταν η ένατη μέρα νοσηλείας στο νοσοκομείο. Ήταν, επίσης, η δεύτερη φορά που αυτό το «κακό», αυτή η «παλιοαρρώστια» έκανε, όπως όλα έδειχναν, επίθεση στον αγαπημένο μου πατέρα. Λέω από μέσα μου «Νίκο, κρατήσου, δείξε δυνατός μπροστά στον πατέρα σου». Πεντέμισι χρόνια νωρίτερα, ο όγκος στο νεφρό είχε αποδειχτεί «παιχνιδάκι» για τον πατέρα μου. Ούτε που το σκέφτηκε… «Ωραία…και τι πρέπει να κάνω για να γίνω καλά;» ρώτησε τη γιατρό όταν του ανακοίνωσε την πρώτη εμφάνιση του καρκίνου. Λίγες μέρες αργότερα έκανε την επέμβαση, όλα πήγαν κατ’ ευχήν και ξεπέρασε αυτή τη δυσκολία.
Τώρα όμως; Στον εγκέφαλο; Θα έχει την ίδια δύναμη αναρωτιόμουν;
.
.
Ο πατέρας μου κατεβάζει λίγο τη μάσκα του και «σκουπίζει» τα μάτια του… Ίσως και να δάκρυσε ελάχιστα… Κοιτάζει εμένα να του λέω από κάποια απόσταση -ενώ οι γιατροί ήταν ακόμη μέσα- «Μπαμπάκα, όλα καλά θα πάνε, μην μου στεναχωριέσαι...».
.
.
.
Φεύγουν οι γιατροί…Πηγαίνω κοντά του, με κοιτάζει, ενώ εγώ προσπαθώ να κρατήσω τα δάκρυά μου, και μου λέει: «Νικολάκη μου, μην ανησυχείς καθόλου. Εγώ… ΡΟΚ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ, ΡΟΚ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ…Δεν μασάω, δεν καταλαβαίνω τίποτα. Ό,τι και να είναι… θα το νικήσω..».
.
.
.
14 μήνες μετά, αγαπημένε μου μπαμπά, αποδείχθηκες ο πραγματικός νικητής. Ο αγώνας ήταν άνισος αλλά δεν σταμάτησες ποτέ να μου λες πως είσαι μια χαρά και πως όλα θα πάνε καλά∙ γιατί σημασία σε αυτή τη ζωή δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι. Πόσο θυμάμαι όταν μου είχες πει «Νίκο, εγώ κατά τύχη ζω, έχω υπάρξει πολύ τυχερός στη ζωή μου. Ο Θεός με αγαπάει πολύ». Επειδή, λοιπόν, μπαμπά μου, σε αγαπάει πολύ, σε πήρε κοντά του. Εξάλλου, η ζωή για σένα ήταν μια γιορτή, μόνο με μουσικές, χαρές και χρώματα. Αφού αυτά δεν μπορούσες να τα έχεις, δεν είχε κανένα νόημα για εσένα τον ίδιο μπαμπάκα μου καλέ.
Εκεί πάνω θα συναντήσεις τους αγαπημένους σου, τον Μανώλη, τον Μαουρίσιο και φυσικά τον Ρικ. Για τον Κιθ πρέπει να περιμένεις λίγο ακόμα. Σίγουρα όμως, άμα σε είχε γνωρίσει, θα ήταν υπερήφανος για σένα. Γιατί, όπως έγραψε και ο ίδιος, «Time waits for no one». Με αυτό το τραγούδι πορεύτηκες και με αυτό το πνεύμα πέρασες μια ζωή γεμάτη. Μεγάλωσες ολομόναχος, μεγάλωσες τον αδερφό σου, παντρεύτηκες την καλύτερη σύζυγο και μαμά του κόσμου, έκανες τρία παιδιά, απέκτησες ένα εγγόνι, ταξίδεψες σε όλον τον πλανήτη. Μακάρι να μπορέσω να κάνω τα μισά από αυτά που κατάφερες.
Ο πατέρας μου είναι εδώ, είναι δίπλα μου. Οι άνθρωποι πεθαίνουν μόνο όταν τους ξεχνάμε. Εγώ δεν θα σε ξεχάσω ποτέ. Γιατί εσύ είσαι ο λόγος που με κάνεις να συνεχίζω, να θέτω στόχους, να τους πετυχαίνω και να νιώθω ευτυχισμένος. Σε κάθε μου επιτυχία, στη δουλειά μου, στις σπουδές μου, στο ποδόσφαιρο, θα σε έχω δίπλα μου και θα σε κάνω υπερήφανο.
Σε ευχαριστώ για όλα μπαμπά μου. Σε ευχαριστώ που πίστευες συνέχεια σε μένα∙ σε ευχαριστώ που έτρεχες σε όλα τα γήπεδα πλάι μου και πανηγύριζες σε όλα μου τα γκολ και σε όλες μου τις νίκες∙ σε ευχαριστώ που με έπεισες να συνεχίσω να παίζω ποδόσφαιρο∙ σε ευχαριστώ που μου έδινες δύναμη σε όλες μου τις εξεταστικές∙ σε ευχαριστώ που με συμβούλευες και μου συμπαραστεκόσουν στα δύσκολα∙ σε ευχαριστώ που με έκανες να αγαπώ και να χαίρομαι τη ζωή∙ σε ευχαριστώ που με έμαθες να συνεχίζω τη ζωή μου και να μην το βάζω κάτω.
Θα είσαι για πάντα ο Φύλακας Άγγελός μου.
Σε αγαπώ όσο τίποτα άλλο στον κόσμο.
Ο γιος σου,
Νίκος