Είναι δεδομένο πλέον πως η κατάσταση που επικρατεί οδηγεί το ποδόσφαιρο σε μια εντελώς νέα εποχή. Ολοι θα πρέπει να προσαρμοστούν σα νέα δεδομένα και η επανένταξη θα πρέπει να γίνει με μεγάλη προσοχή.
Την άποψη του για το θέμα καταθέτει σήμερα ο δακεκριμένος καθηγητής Φυσικής Αγωγής και Υπεύθυνος Φυσικής Αγωγής και Σχολικού Αθλητισμού στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Γ´ Αθήνας Γιώργος Μαντζουράτος, ο οποίος μίλησε στο Soccerlive και στον Θανάση Ζαχάκη, και αυτά που μας είπε έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Ας τα δούμε...
<<
Και τώρα τι κάνουμε με το ποδόσφαιρο…
Ζούμε μια νέα κατάσταση, πρωτόγνωρη, μοναδική. Μια πραγματικότητα που επηρεάζει σαφώς, κάθε έκφανση της ζωής μας. Δεν θα μείνει ανεπηρέαστο το αγαπημένο μας άθλημα. Αυτό που γέμιζε τόσο την καθημερινότητά μας. Πόσο μάλλον το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο. Το αγνό, το άσπιλο, το ανόθευτο… αυτό που η αγάπη για το «αντικείμενο του πόθου» δεν γνωρίζει συμφέροντα. Αν και πολλές φορές, ακόμα και αυτό, διολισθαίνει σε ατραπούς. Αλλά δεν είναι αυτό το ζητούμενο.
Αν θέλουμε να το προσεγγίσουμε επιστημονικά, σαφώς το διάστημα αποχής είναι μεγάλο για τους ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές. Οι προσαρμογές, που σχετίζονται με τους δείκτες φυσικής κατάστασης, το detraining που σαν όρος επικρατεί παγκοσμίως, σαφώς έχουν οδηγήσει σε εκφυλισμό και τα επίπεδα τους έχουν κατρακυλήσει, εξαιτίας της απουσίας προπονητικών ερεθισμάτων. Σαφώς με ερεθίσματα, που όλοι δώσαμε στον προσωπικό μας χώρο, καθυστερήσαμε, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο, την απώλεια αντοχής και δύναμης κατά την διάρκεια της καραντίνας.
Όμως σε αυτό το διάστημα ενισχύθηκε το πάθος μας και η αγάπη μας γι’ αυτό που μας έλειψε τόσο. Αυτό το συναίσθημα δεν πρέπει να χαθεί. Αντίθετα, επειδή θα έρθει η ώρα της επιστροφής, θα πρέπει να το διαχειριστούμε. Μην πέσουμε με τα «μούτρα». Οι κίνδυνοι είναι πολλοί. Η μπάλα μπορεί να βγει από την ζωή μας ακόμη και «οριστικά» ως αποτέλεσμα ενός σοβαρού τραυματισμού. Η έντονη σωματική άσκηση πρέπει να αποφευχθεί γιατί παράγει μεγάλη ποσότητα γαλακτικού οξέος. Απλά πράγματα και γνωστά σε πολλούς. Και λογικά θα γίνει από τους συναδέλφους γυμναστές. Θα «φρενάρουν» το πάθος. Έχω όμως δυο πιο ουσιαστικές συμβουλές.
Θα πρότεινα σε όλα τα ερασιτεχνικά ποδοσφαιρικά σωματεία, να υποβάλλουν τους αθλητές σε ένα γενικό τσεκ απ. Θα κριθεί σημαντικό. Απλά και μόνο η αλλαγή στις διατροφικές συνήθειες, ενδεχομένως να επηρέασε αιματολογικούς δείκτες. Επίσης, θα πρότεινα να μην παραγνωρίσουν το ψυχολογικό κομμάτι. Πρέπει να σχεδιαστούν παρεμβάσεις με την βοήθεια ειδικών ψυχολόγων, που θα ενισχύσουν σε δυο επίπεδα. Κύρια, στην ψυχολογική στήριξη των αθλητών/τριών στην διαδικασία επανόδου, αλλά και στην αναδιοργάνωση των γνωστικών μηχανισμών. Και για τους πιο απλούς γνωστικούς ισχυρισμούς, νομίζω ότι οι περισσότεροι θα αμφισβητήσουν την σιγουριά τους!!!
Πολλά έχουν «ξεχαστεί», πολλά έχουν αλλάξει μέσα σε αυτή την πανδημία, αλλά η αγάπη υπάρχει. Και τώρα θα φανεί αν αγαπάμε πραγματικά τους αθλητές μας. Ας τους υποστηρίξουμε σωστά.
Μαντζουράτος Γιώργος
Κ.Φ.Α. MSc >>